Hala utanmıyor muyuz?

Esra Aygın 

Amerika Birleşik Devletleri Dışişleri Bakanlığı tarafından, her yıl 180 kadar ülke için hazırlanan İnsan Ticareti Raporu, Kıbrıs’ın kuzeyindeki, özellikle gece kulüpleri ile ilgili utanç verici durumu gözler önüne seriyor. 

2019 yılı raporuna göre Kıbrıs’ın kuzeyi, insan ticareti açısından Kuzey Kore, Suudi Arabistan, Burundi, Kongo, Gambia, İran ve Güney Sudan gibi ülkelerle aynı kategoride. Kıbrıs’ın kuzeyinin, insan kaçakçılığı ile mücadelede asgari standartları bile yerine getirmediğini, getirmek için de önemli bir çaba ortaya koymadığını, ve ülkedeki yetkililerin insan kaçakçılığı suçuna ortak olduğunu vurgulayan rapordaki çarpıcı diğer bilgiler şöyle: 

·      Kıbrıs’ın kuzeyi insan ticaretinin hala cezasız kaldığı bir yerdir

·      Kıbrıslı Türk yetkililer, seks ticareti ve zorla çalıştırmayı engellemek için herhangi bir çaba göstermemektedir

·      Orta Asya, Doğu Avrupa ve Afrika’dan gelen kadınlar Kıbrıs Türk yönetimince ruhsatlandırılan ve düzenlenen gece kulüplerinde fuhuşa zorlanmaktadır 

·      Gece Kulüpleri ve Benzeri Eğlence Yerleri Yasası gece kulüplerinde sadece dans edilmesine izin vermekte, KKTC Ceza Yasası ise fuhuştan gelir elde etmeyi, fuhuşa teşviği ve zorla çalıştırmayı yasaklamaktadır. Ancak bu yasalar çok nadiren uygulamakta ve gece kulübü sahipleri, korumaları ve müşterileri nadiren yargılanmaktadır

·      Fuhuş yasadışı olmasına rağmen, gece kulüplerinde çalışan kadınlar haftalık olarak cinsel yolla bulaşan hastalıklar için sağlık kontrolünden geçirilmektedir. Bu, fuhuş sektörünün varlığının kabulü ve sessiz onayıdır. 

·      Yöneticiler, insan ticaretine suç ortaklığı yapmakta, polis gece kulüplerinde çalışan kadınların pasaportlarına ülkeye girişlerinde el koymaktadır

·      Bazı milletvekilleri gece kulüplerinin devamlı müşterileri arasındadır

·      Gece kulübü sahipleri, çalışan sayısına getirilen limitini bypass etmek, ve vergi ve denetimden kaçınmak için kadın üniversite öğrencilerini çalıştırmaktadır

·      Mağdurlar sağlık ve polis kontrollerine gece kulübü korumaları eşliğinde gittiklerini, böylece, yaşadıkları istismarın detaylarını kimseyle paylaşmamalarının sağlandığını belirtmektedir

·      Gece kulüplerini düzenleyen yasa, kadınların iş yerlerinde kalmalarını yasaklamaktadır ancak çoğu kadın gece kulüplerinin bitişiğindeki yatakhanelerde kalmaktadır

·      Polis ve hükümet yetkililerinden oluşan Gece Kulüpleri Komisyonu yaklaşık her iki haftada bir, beş gece kulübünü denetlemekte, ancak bu denetimler çoğunlukla, mutfakların temizliğine odaklanmaktadır. Bu denetimler sırasında kadınlarla yapılan görüşmeler ise, gece kulübü korumalarının veya çalışanlarının önünde gerçekleşmekte, bu da potansiyel insan kaçakçılığı mağdurlarının özgürce konuşmasını engellemektedir 

·      Gece kulüpleri, Kıbrıs Türk yönetimi için önemli bir vergi geliri kaynağıdır. Gece kulübü sahiplerinin yılda en az 20-30 milyon TL vergi ödedikleri tahmin edilmektedir. Bu, insan ticaretine karşı mücadelede caydırıcı bir unsurdur ve siyasi irade için bir çıkar uyuşmazlığı teşkil etmektedir 

·      Raporlama döneminde KKTC yetkilileri, kuzeydeki gece kulüpleri ve 2 adet pub’da çalışan 1,605 “konsomatris” ve “barmaid”e (2018’de bu rakam 1,084 idi) 6-aylık çalışma izni çıkarmıştır

·      Yetkililer, son bir yıl içerisinde, çalışma koşulları ile ilgili şikayette bulunan ve yetkililerden yardım isteyen 40 gece kulübü çalışanı kadını sınır dışı etmiştir 

·      Belli bir gece kulübü ile kontratı olan kadınların başka bir yere geçmesine izin verilmemektedir. Son bir yıl içerisinde sözleşmesini sonlandıran 638 kadın, kaçakçılık mağduru olup olmadıkları araştırılmadan sınır dışı edilmiştir 

·      Üç aylık turist veya öğrenci vizesi ile KKTC’ye gelen belli sayıda kadın, Lefkoşa, Girne ve Mağusa’da apartman dairelerinde fuhuş yapmaktadır

·      Üniversite öğrencisi olarak kaydolan özellikle Sahra-Altı Afrika ülkelerinden gelen kadın ve erkekler seks ticareti ve zorla çalıştırma tehlikelerine açıktır

·      Erkek ve kadınlar sanayi, inşaat, tarım, ev işleri, restoran ve perakende sektörlerinde de zorla çalıştırılmaktadır

·      Kıbrıslı Türk yetkililer bu yıl da, insan ticareti ile mücadele için herhangi bir fon ayırmamıştır 

·      İnsan kaçakçılığı mağdurları için sığınma evi ve sosyal, ekonomik ve psikolojik hizmetler yoktur ve yöneticiler mağdurlara hiçbir koruma sağlamamaktadır 

·      Yetkililer, insan ticareti mağdurlarını kaçakçılar aleyhinde kovuşturmaya yardımcı olmaları için cesaretlendirmemekte, tüm yabancı mağdurlar sınır dışı edilmektedir

·      Emek ticareti mağdurları, borçlandırılarak, sınır dışı edilme tehditleri ile, ve hareketleri kısıtlanarak, insanlık dışı yaşam ve çalışma koşullarına maruz bırakılmaktadır 

·      KKTC’de, çalışanların pasaport veya belgelerine el koyan, maaş vermeyerek esaret koşullarında çalıştıran tacirleri cezalandırmak için herhangi bir yasa yoktur 

Korkunç gerçeğimiz yüzümüze daha açık nasıl vurulabilir? Hala utanmıyor muyuz? 

Raporun bütünü için: https://by.usembassy.gov/wp-content/uploads/sites/57/2019-Trafficking-in-Persons-Report.pdf

http://www.yeniduzen.com/utanc-raporu-118610h.htm