A War of Two Worlds (The Cyprus Weekly, 24 April 2015)

By Esra Aygin

As a result of the mind-blowing, neck and neck election for the Turkish Cypriot leader last Sunday - which did not see any of the candidates get more than 50 per cent of the votes required to win - incumbent leader Derviş Eroğlu and veteran politician Mustafa Akıncı are set to stand a runoff voting on 26 April. Although Akıncı has been successful in securing significant support from various segments of the society, the second round this Sunday is not going to be a breeze for him.

The result of the race rightfully seen as one between the status-quo, non-solution and Turkification on the one side; and change, a federal solution and the survival of the Cypriot identity in the face of Turkish assimilation on the other, will largely be determined by the those, who voted for Kudret Özersay and the almost 40 per cent who did not go to polls in the first round. The ability of the left wing, pro-solution camp to stand in solidarity behind Akıncı will also be an important factor.

Last Sunday, 19 April, in the first round of elections, Eroğlu garnered 28.15 per cent of the votes edging out Akıncı, who got 26.94 per cent, by just over a percentage point. Current “parliament speaker” and Republican Turkish Party – United Forces CTP-BG candidate Sibel Siber came third with 22.53 per cent of the vote, marginally ahead of former chief negotiator Kudret Özersay. The turnout for the election was the lowest in Turkish Cypriot political history, with only 62.34 per cent of the eligible voters showing up to cast their ballots.

Although he came out as the winner, the first round was nothing but a success for Eroğlu. He received about half of the total potential votes of the National Unity Party UBP and the Democratic Party DP – the two major right wing parties backing him up. The popularity of the incumbent leader, who at the onset of the election period was confident that he would win in the first round, gradually decreased as a significant portion of his traditional voter base turned to Özersay. Akıncı, on the other hand, was able to triple the total potential votes of the two parties that supported him in the first round - the Socialist Democracy Party and United Cyprus Party BKP.

Immediately after the results of the first round became clear Sunday night, senior officials and opinion leaders from CTP-BG declared open and strong support for Akıncı on social media. In a very popular decision the following day, the party assembly of CTP-BG voted unanimously to give ‘active support’ to Akıncı. Siber and former Turkish Cypriot leader Talat have separately voiced support for Akıncı and called on the voters to cast their ballots in his favour.

An obvious winner of the election, Özersay, a young professor of international relations and the founder of the civil society initiative “Toparlanıyoruz” (‘we are pulling ourselves together’) movement, who entered the race back in October 2014 with no significant power, party or organization backing him up, has refrained from taking sides in the second round. Having secured a very mixed supporter base from all across the political spectrum, Özersay insisted that he would not voice support for either of the candidates despite the fact that he called for clean politics throughout his election campaign and criticized the corrupt and ineffective system in the north – largely a legacy of Eroğlu.

“I will go and cast my vote with free will and by listening to my conscience.  I will not channel votes or get involved in any kind of bargaining,” Özersay said in a press conference on Tuesday. However, in a move seen by some as a possible indication of his inclinations, Serkan Mesutoğlu, the current president of the ‘Toparlanıyoruz’ movement, announced that he would vote for Akıncı in the second round. ‘Toparlanıyoruz’ later made a press statement saying Mesutoğlu’s choice does not bind the movement.

Murat Gezici, the director of the Gezici Research Company, which made the most accurate predictions in the run-up to the first round, stated in an interview earlier this week that he stands behind his company’s findings in relation to the second round, which foresee an Akıncı victory by 60 per cent. “55 per cent of people who voted for Özersay and 95 per cent of the CTP-BG voters will vote for Akıncı in the second round,” said Gezici

To win, both Eroğlu and Akıncı will have to lure in the voters of Özersay as well as the absentees of the first round, who are believed mostly to be the disgruntled CTP-BG and UBP supporters. Although, Akıncı seems to be more advantageous in the second round, having secured the support of CTP-BG and a large segment of the civil society (a large number of trade unions and non-governmental organizations including the Famagusta Initiative, Turkish Cypriot Teachers Union KTÖS, Cyprus Turkish Civil Servants Trade Union KTAMS, Cyprus Turkish Physicians Union and the Cyprus EU Association have declared support for Akıncı) Eroğlu is working very hard to unite the right-wing and to win back the dissenters. His campaigners, on the other hand, are trying to dissuade the Republican Turkish Party CTP voters from supporting Akıncı by arguing that CTP has made a historic mistake by throwing its weight behind Akıncı because his victory would spell disaster for the future of the party.

It remains to be seen this Sunday whether the left wing, pro-solution camp within the Turkish Cypriot community will be able to join powers behind Akıncı to once again challenge the status-quo as it did in early 2000s, when it toppled the regime of late Denktaş. The sentiment is undeniably similar.

Election surprise in north (The Cyprus Weekly, 18 April 2015)

By Esra Aygin

As Turkish Cypriots are preparing to go to polls to elect a leader and the debate is getting ever the more heated, one thing there is broad consensus on is the fact that it is impossible to predict who will come out of the ballot box this Sunday.

The developments in an unprecedented elections period in the northern part of Cyprus over the last months have unfolded in such a way that current Turkish Cypriot leader Derviş Eroğlu, current “parliament speaker” Sibel Siber and veteran politician Mustafa Akıncı seem to have almost equal chances of coming out as the winner. And the star of independent candidate and former chief negotiator Kudret Özersay is shooting at such speeds that, he is already clearly one of the winners, no matter what the result is.

None of the candidates are expected to get more than 50 per cent of votes required to win the elections in the first round this Sunday. Next Sunday, 26 April, the second round of the elections will be held, where the two candidates with the most votes will run against each other. And it seems impossible to predict who those two will be.

One of the biggest surprises of the election period has been the very clear decline of the current Turkish Cypriot leader, Eroğlu. Despite the fact that the two major right wing parties, National Unity Party UBP and Serdar Denktaş’ Democratic Party DP officially declared support for Eroğlu, there is a significant number of people in both parties, who harshly oppose him mostly due to personal inter-party disputes. The perception at the onset of the process was that hardliner Eroğlu would win the election in the first round, and his campaigners were toying with the slogan, “55 per cent is the target.” Although he is still topping the polls, it is clear that Eroğlu is in for a very narrow race that will definitely not end in the first round. It is even being questioned whether or not he would be one of the two candidates, who get enough votes to go to the second round.

“Let alone winning in the first round, getting around 30 per cent and being able to go up to the second round will be perceived as a success for Eroğlu,” wrote Başaran Düzgün, the General Manager of the liberal, pro-solution Havadis newspaper on Tuesday.

The main destination of the right-wing voters despising Eroğlu is Özersay - the other big surprise of the election period. Özersay, a young professor of international relations and the leader of the civil society initiative “Toparlanıyoruz” (‘we are pulling ourselves together’) movement, entered the race back in October 2014 with no significant power, party or organization backing him up. Commentators and polls gave Özersay no more than 5 per cent of the ballots at the polls. However, his completely unforeseeable and swift rise in a matter of just six months, has now made him a huge challenge for his competitors with the possibility of garnering up to 20 percent of the votes. It would not be a surprise for those following the process closely, if Özersay wins enough votes to go on to the second round.

“Everyone thought he would remain at three-five per cent but support for Özersay increased unbelievably. There is a huge flow towards Özersay mainly from UBP and DP,” said Düzgün.

The main message of Özersay’s “Toparlanıyoruz” movement has been a call for clean politics and clean society. Özersay has consistently kept on the same line throughout his candidacy, criticizing the corrupt and ineffective system in the north and promising a reformation and cleanup, and an end to partisanship and nepotism.

On the negotiations front, he has highlighted his knowledge and experience stemming from the fact that he has been involved in the Cyprus talks for the last 12 years working with all three Turkish Cypriot leaders, late Rauf Denktaş, Mehmet Ali Talat, and Eroğlu. While promising to work for a federal solution, he has argued that Turkish Cypriots should not pin all their hopes on a solution but should focus on correcting every aspect of their life regardless of the conditions.  

Working with a team of volunteers, Özersay has been able to garner the support of circles across the political spectrum - people from left to right, from the extreme nationalist to the liberal pro-solution, from businessmen to Turkish settler groups, who are fed up with the system, the same politicians, undelivered promises, political parties and corruption.

The fact that the voting patterns of Turkish Cypriots this time around have almost nothing to do with party affiliations and allegiances makes it ever more impossible to predict the outcome of the elections. A significant part of the traditional voter base of UBP and DP are going mainly for Özersay, but also Siber - the candidate of the Republican Turkish Party – United Forces CTP – BG, and Akıncı - independent candidate backed by the Socialist Democracy Party and United Cyprus Party BKP. A significant part of the traditional supporters of CTP, on the other hand, have not been able to internalize Siber -who is not from the grassroots of CTP - are going for Akıncı. 

So, in probably the most interesting election in the Turkish Cypriot political history, it would be fair to say any result is possible on Sunday.

As Düzgün said, “These elections are taking place on a very slippery ground. We are trying to read the process through traditional analysis methods, which don’t work in this case. Nothing is as it was before.”

Rum Başkanlık Sözcüsü Nikos Hristodulidis ile Röportaj (Havadis Gazetesi, 26 Temmuz 2014)

Hristodulidis: Anastasiades toplantıyı terk etmedi

Rum Başkanlık Sözcüsü Nikos Hristodulidis Perşembe günü gerçekleşen liderler görüşmesini Havadis’e anlattı…

Hristodulidis, Kıbrıslı Türk Lider Derviş Eroğlu ve Kıbrıslı Rum Lider Nikos Anastasiades’in ne süreçte bundan sonra izlenecek yöntem ne de güven artırıcı önlemeler konusunda herhangi bir anlaşmaya varamadığı toplantının tutanaklarını Havadis Yazı İşleri Müdürü Hüseyin Ekmekçi ve Esra Aygın’a aktardı.

Ben kül tablası atarım, gözlük atmam

Röportajımızın başında Hristodulidis’i ofisinden telefonla arayan Kıbrıslı Rum Lider Anastasiades, “Söyle onlara ben kül tablası atmakla bilinirim, gözlük atmam,” dedi.

Perşembe günkü görüşmede Sayın Anastasiades ve Sayın Eroğlu arasındaki toplantının çok gergin geçtiği, Sayın Anastasiades’in sigara içtiği, gözlüklerini fırlattığı ve toplantıyı terk ettiği iddia ediliyor. Siz de görüşmedeydiniz. Bize yaşananları anlatır mısınız?

Hristodulidis: Öncelikle şunu söylemeliyim, Sayın Anastasiades her görüşmede mutlaka sigara içer. Sürecin başında Sayın Eroğlu ile Chateau Status’te yaptıkları ilk toplantıda, Anastasideas, Eroğlu’na “Sigara içebilir miyim?” diye sormuştu. Eroğlu da: “Bir doktor olarak içmemeni tavsiye ederim tabii, ama istersen içebilirsin,” diye cevap vermişti.

Ordulardan bilgi talebine ret

Perşembe günkü toplantıda iki lider bildiğiniz gibi önce antropoloji laboratuvarını ziyaret ettiler. Bu konuda, Anastasiades, Eroğlu’na ortak bir açıklama yayınlayarak, 1964 ve 1974 yıllarında yaşanan olaylara müdahil olan tüm ordulardan – Britanya, BM, Türkiye, Yunanistan - ellerindeki bilgileri paylaşmaları ve arşivlerini açmaları çağrısında bulunmayı teklif etti. Sayın Eroğlu askerle ilgili endişelerinden dolayı bu teklifi reddetti.

Daha sonra toplantıya geçildi. Toplantılarda ilk sözü her seferinde liderlerden biri alıyor. Bu kez başlama sırası Sayın Eroğlu’ndaydı. Eroğlu, “Bugün bizim için ikinci aşama tamamlandı. Üçüncü aşama olan al-ver aşamasına geçmemiz gerekiyor” dedi. Aynı zamanda belli güven artırıcı önlemler konusunda görüş birliği olduğuna inandığını ve bunların da halka açıklanması gerektiğini söyledi. Son olarak ise, 29 Ağustos’ta al-ver aşamasına geçilmesini ve Genel Sekreter’in ziyaret edilmesini önerdi.

Sonrasında söz alan Sayın Anastasiades ise, her iki tarafın da tüm özlü konularda masaya öneri koymuş olmasından duyduğu memnuniyeti dile getirdi. Belli önerileri içerik olarak memnun edici bulmasak da tüm konuların masaya konmuş olması bizim için çok önemli. Bu bizim baştan beri istediğimiz bir şeydi. Eroğlu başta bunu yapmak istemiyordu ama daha sonra bu konuda ikna oldu.

Eroğlu: Downer belgesini kabul etmiyorum

Anastasiades sözlerine devamla, “Üçüncü aşamaya geçmek istiyorsunuz ama bunu yapmak için yöntem üzerinde mutabakata varmamız lazım ki, bir müzakere, bir tartışma zeminimiz olsun,” dedi. Eroğlu’nun “zemin yakınlaşmalardır” demesi üzerine, Anastasiades kendisine, hangi yakınlaşmalardan bahsettiğini sorarak, “Downer belgesinden bahsediyorsanız, sizin önerileriniz ve Downer belgesi arasında, 29 farklılık var. Ki bu rakama henüz incelemediğimiz AB, ekonomi ve toprak önerileriniz dahil değil,” dedi.

Eroğlu buna karşılık: “Hayır, Downer belgesini kabul etmiyorum. Hiçbir zaman Downer belgesindeki yakınlaşmaları kabul ettiğimi söylemedim. Benim yakınlaşma olarak kabul ettiğim şeyler, Hristofyas ile Talat ve daha sonra da benimle vardığı mutabakatları içere 31 adet belgedir. Bahsettiğim yakınlaşmalar bunlardır,” dedi. Anastasiades ise, “Bahsettiğiniz 31 belge, Downer’in belgesini hazırlamak için kullandığı belgelerdir” diyerek BM’den bu bilgiyi teyit etmesini talep etti.

BM, Downer belgesinin bu 31 belgeye dayandığını teyit etti mi?

Hristodulidis: Evet etti. BM, “Downer belgesini hazırlamak için bu bahsi geçen 31 belgeyi kullandık,” dedi.

Her halükarda, Eroğlu’nun bahsettiği 31 belge ile Kıbrıs Türk tarafının önerileri arasında da – en başta egemenlik konusu olmak üzere - farklılıklar var. Dolayısıyla, Anastasiades, “Hangi yakınlaşmalardan bahsettiğinizi anlamıyorum” diyerek daha önce önermiş olduğu yöntemle Anastasiades-Eroğlu yakınlaşmalarının oluşturulması teklifini yineledi. Ama Sayın Eroğlu bunu kabul etmedi.

Biliyorsunuz, Sayın Anastasiades, her iki tarafın da, anlaşılan konular, anlaşılmaya yakın konular ve anlaşılamayan konulardan oluşan üç sütunlu bir liste çıkarması, ve üçüncü aşamada anlaşılamayan konulara yoğunlaşarak al-ver’e gitmesini önermişti. Ancak Eroğlu bu öneriyi reddetti.

Böyle bir çalışma yapmak çok uzun bir zaman almayacak mı?

Hristodulidis: Hayır. Anastasiades, Eylül başına kadar iki tarafın bu üç sütunlu listeyi hazırlamasını, Eylül başında müzakerecilerin bu listeleri alarak Eylül sonuna kadar ortak bir belge oraya çıkarmasını ve bu ortak belgenin Ekim başı başlayacak üçüncü aşama için zemin oluşturmasını önermişti.

Peki görüşmede bu noktadan sonra neler yaşandı?

Hristodulidis: Eroğlu’nun bu öneriyi reddetmesi üzerine Anastasiades yeni bir öneride bulundu ve, “ Öyleyse, 11 Şubat ortak açıklamasından başlayalım ve o günden itibaren birbirimize sunduğumuz önerilerdeki yakınlaşmaları not edelim. İkinci sütuna da farklılıklarımızı yazalım, ve üçüncü aşamaya bu farklılıkları ele alarak  başlayalım,” dedi. Ancak Sayın Eroğlu bunu da reddetti.

Sayın Eroğlu bu iki öneriyi reddetme gerekçelerini ortaya koydu mu?

Hristodulidis: Hayır.

İki lider, herhangi bir konuda uzlaşmaya varamayınca Sayın Buttenheim toplantıya 15 dakikalık bir ara verdi.

Kıbrıs Türk tarafı en büyük sorunlardan birinin Rum tarafının Downer belgesini kabul etmemesi olduğunu söylüyor. Anlattıklarınız bunu doğrulamıyor.

Hristodulidis: Kıbrıs Türk tarafı da Downer belgesini kabul etmiyor. Kıbrıs Türk önerileri ve Downer belgesi arasında en az 29 farklılık var. Sayın Eroğlu’nun kendisi de Downer belgesini kabul etmediğini dile getirdi. Dolayısıyla, birlikte oturup ortak açıklamadan başlayarak bugüne kadar varılan yakınlaşmaları kaleme almamızdaki beis ne? Tekerleği yeniden keşfetmiyoruz. Kıbrıs konusunda ortaya konmuş farklı planları kıyaslarsanız birçok ortak noktaları olduğunu zaten görürsünüz. Tek ihtiyacımız olan siyasi irade ve kararlılık.

Toplantıda sinirler çok gerildi mi?

Hristodulidis: Bazen sesler yükseldi. Ama genel olarak medeni bir toplantıydı. Sonuç olarak, Anastasiades, “Herhangi bir anlaşmaya varamadığımıza göre, bırakalım müzakereciler Perşembeye kadar görüşmeye devam etsin ve bir anlaşmaya varmaya çalışsın. Biz de gelecek Perşembe, yani 31 Temmuz’da saat 10’da bir araya gelelim ve yöntem konusundaki kararımızı açıklayalım” teklifinde bulundu. Sayın Eroğlu, bu teklifi Ramazan bayramı olduğu gerekçesiyle reddetti. Bunun üzerine, Anastasiades 1 Ağustos’ta görüşme teklifinde bulundu. Eroğlu bunu da resmi tatil olması dolayısıyla kabul etmedi ve toplantı bu şekilde sona erdi.

Yani Anastasiades toplantıyı terk etmedi mi?

Hristodulidis: Hayır. “Herhangi bir mutabakata varamadığımıza göre tartışmaya devam etmenin bir manası yok,” dedi ve hep birlikte ayrıldık. Önce bizim aracımız geldi, sonra da Kıbrıs Türk tarafının araçları geldi.

Peki yakınlaşmaların ne olduğu ve bu konuda nasıl bir yöntem izleneceği konusundaki anlaşmazlığı nasıl aşacaksınız?

Hristodulidis: Çaba göstermeye devam edeceğiz. Müzakereler başladığında, tüm konulardaki pozisyonlarımızı ortaya koymamız gerektiğini söylüyorduk ve Kıbrıs Türk tarafı bunu reddediyordu. Ama sonunda bunu başardık. Tüm konulardaki pozisyonlar ve öneriler her iki tarafça masaya kondu. Şimdi, tüm bu önerileri ve ortak açıklamayı alalım ve anlaştığımız konuların hangileri olduğunu ortaya çıkaralım diyoruz - ki birçok konuda bir anlaşmaya çok yakın olduğumuza inanıyorum. Sonra da anlaşmadığımız konuları tartışmaya başlayalım ve bunlar üzerinde de bir mutabakat yakalamaya çalışalım.

Kiracıköy-Akıncılar kapısının açılmasına ret

Peki güven artırıcı önlemler konusunda neler yaşandı?

Hristodulidis: Anastasiades, “Önerdiğiniz bazı güven artırıcı önlemler konusunda adım atmaya hazırız. Örneğin, Lefke kapısını açmaya hazırız ama bununla birlikte Kiracıköy-Akıncılar kapısının da açılmasını istiyoruz,” dedi. Eroğlu ise bu kapının açılmasının çok karmaşık bir konu olduğunu ve dolayısıyla bu kapıyı açamayacağını söyledi.

Kıbrıs Rum tarafı güven artırıcı önlemler çerçevesinde hangi kapıların açılmasını önermişti?

Hristodulidis: Başiyammo, Dillirga, Kiracıköy-Akıncılar, Lefke, Baf kapısı

Türk tarafında, “Annan Planı’na ‘evet’ dedik ve sonrasında da hep yapıcı önerilerle masaya gidiyoruz, Rum tarafına elimizi uzatıyoruz ama Rum tarafı sürekli çözümsüzlüğe oynuyor” algısı var. Çözümsüzlüğe mi oynuyorsunuz?

Hristodulidis: Hatırlatmak isterim ki Sayın Anastasiades Annan Planı’nı kabul etti. Sayın Eroğlu ise reddetti. Anastasiades’in çözüm yanlısı bir lider olduğundan hiç kimse şüphe duyamaz sanırım. Çözüm yanlısı olduğunu göstermek için de mümkün olan her şeyi yapıyor.

Perşembe günkü toplantıda geçenleri size aktardım. Cumhurbaşkanı ve ben, bu röportaj vasıtasıyla şu mesajı da vermek istiyoruz: Çözüme ulaşabiliriz. Bir çözüme ulaşabileceğimize inanıyoruz. Kıbrıs’ta şu anda yaşadığımız durum bir anomalidir. 40 yıllık bölünmüşlük çok uzun bir süredir. Yurttaşlarıma bu mesajı göndermek istiyorum: Biz Kıbrıs sorununu çözebiliriz. Çok çaba göstermemiz gerekiyor ve Kıbrıs sorununu çözmemiz gerekiyor. Çözüm de ödün demektir. Eğer gerçekten çözüm istiyorsak, her iki tarafın da çözüm için ödün vermesi gerekiyor. Ve Kıbrıslıların – yani Kıbrıslı Türklerin ve Kıbrıslı Rumların çözüm istediklerine inanıyorum.

Kıbrıs Türk tarafında ve Türkiye’de çözüm için siyasi irade ve kararlılık olduğuna inanıyor musunuz?

Hristodulidis: Kıbrıs Türk liderliği adına konuşamam, konuşmam da doğru olmaz. Ama Kıbrıslı Türklerde çözüm için siyasi irade ve kararlılık olduğuna inanıyorum.

Bakın 2014 yılındayız. İçinde bulunduğumuz uluslararası sistemde, Türkiye, Kıbrıs sorununu, burada bir anomali olduğunu düşündüğünden veya insan hakları ihlalleri olduğundan dolayı çözmeyecek. Türkiye, Kıbrıs sorununu, buradaki durumun bir bedeli olduğunu hissettiği için veya çözümün kendisine fayda sağlayacağını düşündüğü için çözecek. İnanıyoruz ki, bugün Türkiye’nin buradaki sorunu çözmeyi istemesi için ciddi birtakım faktörler var. Bunlardan biri, enerji. Eğer Kıbrıs sorunu çözülürse, enerji konusunda büyük bir işbirliği fırsatı yakalanır. İkinci olarak, Türkiye’nin AB yolunda ilerlemek dışında bir seçeneği yok. Yüzünü AB’ye dönük tutması gerekiyor. Ve inanın, biz Türkiye’nin AB’ye girmesini herkesten çok daha fazla istiyoruz. Coğrafyayı değiştiremezsiniz. Türkiye her zaman orada olacak. Her zaman komşumuz olacak. Ben, AB üyesi olan, demokratik değerlere saygı duyan, hukukun üstünlüğüne saygı duyan, iyi ilişkiler kurabileceğim bir komşumun olmasını isterim. Bizler, bu nedenle Türkiye’nin AB’nin bir parçası olmasını istiyoruz. Ancak gerçek şu ki, Kıbrıslı Rumların temel endişesi Türkiye’dir. Birçok Kıbrıslı Rum’un Annan Planı’nı reddetmesinin nedeni de Türkiye karşısındaki endişeleridir. Tarih bize Türkiye’ye güvenmemeyi öğretiyor. Türkiye’ye güvenebilmek için Türkiye’nin bir adım atmasına ihtiyacımız var. İşte Kıbrıslı Rumların Türkiye’ye güven duyabilmesi için güven artırıcı önlemlerin uygulanması çok önemli.

Hala umudunuzu yitirmediniz mi?

Hristodulidis: Tabii ki hayır. Bu yüzden buradayız ve ısrarcı olacağız. Kıbrıs sorununu çözmek için bize başka bir ülkenin baskı yapmasına ihtiyacımız yok. Bölünmüş olan bizim ülkemiz. Ve çözümü herkesten çok biz istiyoruz. Bu bizim ülkemiz. Ve çözüme ulaşmak için elimizden geleni yapacağız. Yapılabilecek en kolay şey “Süreç çıkmaza girdik” demek. Bir çözüme ulaşabileceğimize inanıyorum.

Sayın Eroğlu hiçbir zaman federal çözüme inanmamış biri. Bu işleri zorlaştırmıyor mu?

Hristodulidis: Şu anda benim için en kolayı Sayın Eroğlu’nu suçlamak olurdu. Ben Eroğlu’na saygı duyuyorum çünkü kendisi Kıbrıslı Türklerin seçilmiş lideridir. Kıbrıslı Türkler Eroğlu’nu seçtiler ve ben bunu kabul ederek buna saygı duyuyorum.

Eroğu’nun 5 maddelik planını neden reddediyorsunuz? Neden takvim istemiyorsunuz örneğin?

Hristodulidis: Sayın Eroğlu ne zaman referandum yapacağımıza henüz daha elimizde herhangi bir plan yokken karar vermemizi istiyor. Bu mümkün mü? Anastasiades, kabul edilmeyeceğini bildiği bir planı asla referanduma sunmayacaktır. Çünkü bu sonumuz olur, ve biz böyle bir son istemiyoruz. Biz Kıbrıs’ı birleştirmek istiyoruz. Diyelim ki bir takvim oluşturduk ve süreç başarısızlığa uğradı. Ne olacak? B planına mı geçilecek? Eroğlu’nun B planı var mı bilmiyorum. Bizim bir B planımız yok.

Bundan mı çekiniyorsunuz? Bir takvim oluşturulur ve buna uyulmazsa, bu sürecin çöktüğünün ilan edilmesine başka planların gündeme gelmesine mi fırsat verecek?

Hristodulidis: Eğer bir ay boyunca bir sonraki süreçte nasıl bir yöntem izleneceği konusunda bile anlaşamıyorsak, 5 ay içerisinde ne olacağı konusunda nasıl anlaşabiliriz? Bu mümkün mü? Elinde bir plan olmadan, planın nasıl olacağını bilmeden referandum tarihine karar vermek Cumhurbaşkanı açısından büyük bir sorumsuzluk olmaz mı? 2004’ün yanlışını tekrarlamamamız çok önemli. İnsanlara, her iki liderin de gerçekten desteklediği bir plan sunmamız gerekiyor. İnsanlara, liderlerin, hür iradelerinin sonucunda ortaya çıkmış bir plan sunmamız gerekiyor. Bu çok önemli. Liderlerin çıkıp bu planı savunabilmeleri gerekiyor ki insanlar da bu plana onay versin.  

Çözümden sonraki Kıbrıs’ın askersiz bir Kıbrıs olacağında genel bir anlayış var sanıyordum. Bu konuda neden geri adım attınız?

Hristodulidis: Geri adım atmadı. Eğer çözüm sonrası Kıbrıs AB üyesi olacaksa AB’ye karşı belli yükümlülükleri söz konusu olabilir. Bu çerçevede askeri bir birime ihtiyaç duyulabilir. Önerimiz bununla ilgilidir.

Son olarak Kıbrıslı Türklere vermek istediğiniz mesaj nedir?

Hristodulidis: Eğer birarada olursak çok daha müreffeh bir geleceğe sahip oluruz. Ve birarada olmamız mümkündür.

http://www.havadiskibris.com/Haberler/roportaj/iste-perde-gerisi/33140

Article - Was constitutional referendum a rehearsal of possible settlement referendum? (Published in Greek in 24h on 13 July 2014)

Was constitutional referendum a rehearsal of possible settlement referendum?

On 29 June, the Republican Turkish Party (CTP) did not only suffer a huge wound by losing the three biggest cities – Nicosia, Famagusta and Kyrenia - in the local elections, but was also shaken by the rejection of a set of constitutional amendments that it advocated strongly. The amendments were submitted to a referendum on the same day as the local elections.  

The constitution of the “Turkish Republic of Northern Cyprus,” adopted in 1985, is a shameful copy of the 1982 constitution of Turkey – the product of the 12 September 1982 military coup. For the first time in almost 30 years, some changes – albeit small – were made through the efforts of mainly the CTP deputies and adopted unanimously by all the parties in parliament – the bigger party of the ruling coalition CTP, the smaller party of the ruling coalition right-wing Democratic Party (DP), main opposition right wing National Unity Party (UBP), and the left-wing Social Democracy Party (TDP).

The proposed amendments had initially called for the lifting of temporary article 10 - which is the legal basis for the Turkish Cypriot police to be under the control of the Turkish military, and the introduction of conscientious objection. However, CTP could not get the required support in parliament to go ahead with these changes and therefore, limited the amendments to some 20 articles. 

Although the amendments, which among others, introduced children’s rights, limited the immunity of politicians, improved fundamental rights, and lifted the political ban on civil servants, were adopted unanimously by all the parties in parliament, they were rejected by 65% in the referendum.  

Two major factors seem to have played an important role in the rejection of the constitutional amendments. First is the radical approach of the left-wing parties and non-governmental organisations, which criticised the amendments for being “cosmetic” and not touching on the substantial provisions – such as the temporary article 10.

The second, and the scarier, is the undercover, ear-to-ear no-campaign led by hardliner Turkish Cypriot leader Derviş Eroğlu, who has a significant influence on both UBP and DP, and the supporters of his ideology.

Although the more optimistic in the northern part of Cyprus would argue that the ‘no’ vote is the victory of the radical left, a strong message of rejection of the status quo and the 1985 constitution, I fear that this referendum was a rehearsal of the nationalist guardians of the status quo, to test the grounds. And I fear very much that this method of undercover campaigning against a unanimously adopted text, tested and proven to be successful, can be put to work during a possible referendum for a federal settlement in Cyprus.

Those, against the reunification of Cyprus through a federal solution know now that giving approval to a settlement text does not necessarily lead to a ‘yes’ vote in the referendum.